บรมนาถบพิตร
เมื่อครั้งที่พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช บรมนาถบพิตร ยังทรงพระชนม์ชีพ ได้แปรพระราชทานไปประทับยังพระตำหนักภูพานราชนิเวศ จังหวัดสกลนคร แล้วสด็จฯ ไปยังวัดป่าแห่งหนึ่ง
เจ้าอาวาสออกมารับ แล้วนำเสด็จฯ เข้าไปในวัด
ระหว่างทางพระดำเนิน ทอดพระเนตรเห็น 'ถานพระ' ยกพื้นสูงแต่ไกล ใต้ถานมีถังยางมะตอยตั้งอยู่ ทรงชี้ไปที่ถานพระ แล้วมีพระราชดำรัสถามเจ้าอาวาสว่า 'ธรรมะ' หรือ 'อธรรม'
"เจริญพรมหาบพิตร อธรรม" เจ้าอาวาสถวายวิสัชนา
"แล้วโน่นล่ะ" ทรงชี้ไปที่กองถังยางมะตอยมีฝาปิดและมีท่อเชื่อมต่อระหว่างถัง
"เจริญพรมหาบพิตร ก็ยังเป็นอธรรม"
ระหว่างนั้น ข้าราชบริพารที่ตามเสด็จฯ เริ่มสงสัย เพราะเดาทางไม่ถูก
"แล้วถัดไปอีก" ทรงชี้ไปที่เตาไฟในโรงครัวซึ่งต่อท่อมาจากถังยางมะตอย เห็นเปลวไฟลุกโชนใต้กระทะ
"เจริญพรมหาบพิตร เป็นธรรมะแล้ว ทรงพระเจริญ" เจ้าอาวาสเฉลยปริศนาธรรม แล้วถวายพระพร
ทรงหันพระพักตร์ไปยังข้าราชบริพารที่ตามเสด็จฯ "เห็นแล้วหรือยัง" รับสั่งแล้ว ก็ไม่ได้ทรงขยายความใด ๆ
ดร. สุเมธ ตันติเวชกุล ซึ่งตามเสด็จฯ ในครั้งนี้ เล่าว่าตนเองก็ยังนิ่งไปพักหนึ่ง แล้วจึงค่อยร้องอ๋อในใจ
ปฏิกูลก็เปรียบเสมือน 'อธรรม' แต่เมื่อนำมาทำให้เกิดประโยชน์ได้เมื่อใด ก็คือ 'ธรรมะ' อย่างอุจจาระในถังยางมะตอยที่แปรสภาพเป็นก๊าซ นำมาใช้เป็นเชื้อเพลิงในการหุงต้ม จึง 'เป็นคุณ'
แม้ประทับอยู่ ณ สวรรคาลัย แต่ด้วยพระราชกรณียกิจต่าง ๆ ทั้งหลายที่ทรงไว้เมื่อยังทรงพระชนม์ชีพ เป็นคุณอเนกอนันต์แก่ปวงอาณาราษฎร์
'อีคอนนิวส์' จึงขอใช้สิ่งพิมพ์สุดท้ายนี้ เป็นฉบับพิเศษ บันทึกรายละเอียดพระราชพิธีถวายพระเพลิงพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช บรมนาถบพิตร
จะทรงอยู่ในดวงใจของข้าพระพุทธเจ้าจนกว่าชีวิตจะหาไม่
